Een dag ontmoetten zij. In het centrum van de stad. Het regende. Ze had de paraplu met de kleurrijke bloemen. Hij zei: “Dag.” Ze keek naar hem en alleen glimlachte… Hij was verward. Hij vroeg aan haar hoe gaat het maar ze zei niets. Zij stonden in de regen en keken naar elkaar…

Hij dacht aan alle mooie herinneringen dat zij aan de afgelopen jaren hadden. Hij zweeg en glimlachte. Toen begon ze te huilen… “Ik hou van jou…”, zei ze. Hij was verbaast. Ze ging van hem weg en nu is ze met een andere man. Wat wilde ze? Hem of die andere man? Hij keek naar haar verdrietig en zei:”Het is uit tussen ons en het is jou schuld!” En hij draaide zich en ging naar huis. Toen hij huis kwam, belde hij zijn vriendin op en zei:”Ik hou van jou en ik zal je nooit kwetsen! Je maakt me zeer gelukkig!” ze luisterde naar hem en zei stil:”Wat is er gebeurd?”