En nu (nog eens) zullen wij over  het boek praten. Paar dagen geleden waren wij biertjes aan het drinken en hij zei: ‘Wanneer zal je verder met je boek gaan? Je hebt nog steeds erg weinig tijd...’ In het Servisch klinkt dat alsof ik in een paar dagen zal sterven. Zijn woorden waren een beetje deprimerend. En ik was een beetje beschaamd moet ik zeggen, want hij was bijna klaar met zijn werk voor dit boek. Helaas, ik zal deze dagen iets schrijven, dat beloof ik! ‘Goed.’, zei hij en bleef zijn bier te drinken. ‘Tot het einde van januari zal ik de boekomslagen eindigen. Ik hoop dat je iets zal hebben tussen die omslagen te zetten...’ Ik zei niets. Van de volgende dag heb ik meer tijd aan het schrijven besteden, of (ten minste) over het boek na te denken...